- rozrastać
- hars; ösmek
Słownik Polsko-Turkmeński. 2010.
rozrastać
Look at other dictionaries:
rozrastać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa rozrastać sięam się, rozrastać sięa się, rozrastać sięają się {{/stl 8}}– rozrosnąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, rozrastać sięnął się, rozrastać sięrośnie się, rozrastać sięrośnij się, rozrastać sięrósł się,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozrastać się — → rozrosnąć się … Słownik języka polskiego
rozrosnąć się — + rzad. rozróść się dk Vc, rozrosnąć sięrosnę się, rozrosnąć sięrośniesz się, rozrosnąć sięrośnij się, rozrosnąć sięrósł się, rozrosnąć sięrosła się, rozrosnąć sięrośli się, rozrosnąć sięrósłszy się rozrastać się ndk I, rozrosnąć sięam się,… … Słownik języka polskiego
leżeć — 1. Coś leży komuś na sercu «coś kogoś obchodzi, ktoś bardzo coś przeżywa, bardzo o coś się martwi»: Chcemy tą imprezą zintegrować wszystkich tych ludzi, którym leży na sercu ochrona środowiska. GWr 18/04/2000. 2. Coś leży na ulicy, przestarz. na… … Słownik frazeologiczny
grubieć — ndk III, grubiećeję, grubiećejesz, grubiećej, grubiećbiał, grubiećbieli 1. «stawać się grubszym, zwiększać swoją objętość, rozrastać się; o człowieku: przybierać na wadze, tyć» Skorupa lodu grubieje. Chłopiec grubieje z dnia na dzień. 2. «stawać… … Słownik języka polskiego
korzenić się — ndk VIa, korzenić sięni się, korzenić sięnił się «rozrastać się w korzenie, puszczać korzenie» Lawenda korzeni się bardzo głęboko. przen. «rozwijać się, szerzyć, krzewić, zakorzeniać się» … Słownik języka polskiego
krzewić — ndk VIa, krzewićwię, krzewićwisz, krzew, krzewićwił, krzewićwiony książk. «rozpowszechniać, czynić bardziej znanym, dostępnym, rozszerzać zasięg czegoś; popierać, propagować» Krzewić dobre obyczaje. Krzewić zamiłowanie do nauki, do teatru, do… … Słownik języka polskiego
mężnieć — ndk III, mężniećeję, mężniećejesz, mężniećej, mężniećniał, mężniećeli 1. «nabierać sił, tęgiego wyglądu, rozrastać się, potężnieć; stawać się dorosłym mężczyzną» Chłopiec szybko dojrzewał i mężniał. 2. przestarz. «stawać się mężnym, nabierać… … Słownik języka polskiego
plenić się — ndk VIa, plenić sięni się, plenić sięnił się 1. «rozmnażać się, mnożyć się» W brudnej, wilgotnej izbie pleniło się robactwo. 2. «o roślinach: bujnie rosnąć, krzewić się; szybko się rozrastać» Na ugorze pleniły się łopuchy … Słownik języka polskiego
płozić się — ndk VIa, płozić sięzi się, płożą się, płozić sięził się «o roślinach, ich pędach, łodygach: rosnąć w kierunku poziomym, rozrastać się nisko przy ziemi» Płożący się widłak. Gatunki o pędach płożących się. Łodygi dyni płożą się po ziemi … Słownik języka polskiego
płożyć się — ndk VIb, płożyć sięży się, płożyć siężył się «o roślinach, ich pędach, łodygach: rosnąć w kierunku poziomym, rozrastać się nisko przy ziemi; płozić się» Płożący się promieniście rozchodnik. Gałęzie jałowca płożyły się po ziemi … Słownik języka polskiego
